Live Review - Palma Violets / The Vaccines (Corn Exchange Cambridge)
Το γεγονός πως θα παρακολουθούσα δύο Βρετανικά groups ,πάνω στην απόλυτη ακμή τους(Palma Violets / The Vaccines) είχε εκτοξεύσει τις προσδοκίες μου σε δυσθεώρατα ύψη.
Ο χώρος του Corn Exchange που θα φιλοξενούσε το event ήταν από εκείνους που θα ζηλεύαμε σίγουρα στην Ελλάδα.Ταξιθέτες σε κάθε γωνιά πρόθυμοι να σε έξηπυρετείσουν,χώροι άνετοι, δύο τεράστια μπαρς ετοιμοπολεμα να ανταποκριθούν στις ορέξεις των παρευρισκομένων για την απαραίτητη προθέρμανση πριν το live
.Όλα αυτά σε προδιαθέτουν πως κάτι καλό έχεις να περιμένεις απο αυτό το βράδυ.
Μοναδικό μελανο σημειο για την ώρα ήταν πως το εισιτήριο που διέθετα ήταν για καθήμενουs και όχι για την αρένα όπως θα προτιμούσα γεγονός που δεν με χαροπιούσε ιδιαίτερα.
Palma Violets
Η αλήθεια είναι πως η προσμονή μου να δω τους Palma Violets ήταν μεγαλύτερη σε σχέση με τους Vaccines και αυτό διότι έχω ακόμα χαραγμένο στο μυαλό μου το πόσο με είχε ενυπωσιάσει το ντεμπούτο άλμπουμ τους πριν από δυόμισι χρόνια περίπου, αλλά και γιατί ίσως βρίσκοντε περισσότερο κοντά στα δικά μου ακούσματα.
Κάπου γύρω στις 20.30 λοιπόν οι Λονδρέζοι Violets κάνουν την εμφάνιση τους στην σκηνή του Corn Exchange με το κοινό να τους υποδεχεται κάπως χλιαρά είναι η αλήθεια.
Εχωντας επιλέξει το πρώτο ομώνυμο single από το πολύ καλό είναι η αλήθεια δεύτερο άλμπουμ τους Danger in the club για να συστείθουν στο κοινό,έδωσαν το έναυσμα με τον καλύτερο τρόπο για το τι πρόκειται να ακολουθήσει τα επόμενα 45 λεπτά.
Step up for the cool cats,Rattlesnake Highway,We found Love συνέχισαν να επιβεβαιώνουν την άποψη μου πως οι Violets είναι μάλλον μια νέα βελτιωμένη έκδοση των The Libertines.
Κάτι το οποίο διακιολογείτε ως ένα σημείο αν συνυπολογείσουμε τα άναρχα και η επιτηδευμένα ατημέλητα φωνητικά των Samuel Thomas Frye και Alexander "Chilli" Jesson να αλληλοσυμπληρώνοντε,την Indie-Garage αισθήκη με ολίγον τι από Punk που πρεσβεύουνε, σε συνάρτηση με το όλο" είμαστε και λίγο ρεμάλια " ύφος τους,
αυτό όμως που τους κάνει να ξεχωρίζουν μέσα από όλο αυτό το σύμπλεγμα είναι το Χάμμοντ που κοσμεί σχεδόν όλες τις συνθέσεις της μπάντας,προσδίδωντας έτσι με την παρουσία του την απαραίτητη ποιότητα στα κoμμάτια τους.
Και κάπου εκεί ακούστηκαν με την σειρά τους και οι πρώτες νότες του Best Friends (το κομμάτι που τους έβαλε στον μουσικό χάρτη) αναγκάζοντας με να ξεβιδωθώ επιτέλους από την θέση μου, όπου ασφυκτιούσα όλη την προγούμενη ώρα και να αρχίζω να απολαμβάνω το live όπως του αρμόζει,ώσπου την αμέσως επόμενη στιγμή δέχτηκα τις φιλικές πάντα συστάσειs του ταξιθέτη προτρέποντας με να να συνεχεισω να απολαμβάνω το show ξανά καθιστός από την θέα του μπαλκονιού.
Eν κατακλείδι παρακολουθώντας την δυναμική ενός support group και το πόσο αυτό με αποζημίωσε με την εμφάνιση του, με έκανε να καταλείξω στο συμπέρασμα πως ακόμα και αν η βραδιά τελείωνε εκεί θα ήμουν απόλυτα ικανοποιημένος και αυτό το συναιθημά είναι η αλήθεια πως δεν το συναντάς συχνά.
The Vaccines
Ο κόσμος άρχισε σιγά σιγά να πληθένει λίγο πριν το κυρίως μενού.
Εγώ προσωπικά δεν μπορούσα να διανοηθώ πως θα αναγκαζόμουν να παρακολουθήσω το υπόλοιπο της βραδιάς από το μπαλκόνι του θεάτρου.
Βαζωντας λοιπόν το Ελληνικό δαιμόνιο σε εφαρμογή, λίγο γκρίνια ,λίγα παρακάλια και ξαφνικά βρισκόμουν λίγα μέτρα από την σκηνή όπου σε λίγα λεπτά θα εμφανίζονταν οι Vaccines.
Μετρώντας περίπου πέντε μήνες συνεχούς περιοδίας για την προώθηση του τρίτου κατά σειρά άλμπουμ τους με τίτλο English Graffiti οι Vaccines καταλαμβάνουν το stage και κάπου εκεί το γλέντι αρχίζει.
Το Handsome το οποίο διάλεξαν για να ζεστάνουν το κοινό δεν σου αφήνει πολλά περιθώρια,είναι σαν να εξαργυρώνεις το εισιτήριο σου για ένα αυθεντικό Brit pop πάρτυ χωρίς επιστροφή που δεν μπορείς να αποφύγεις.
Με ένα οπλοστάσιο γεμάτο από hits οι Vaccines ξεκίνησαν να εκτοξεύουν ένα ένα όλα τα singles που τους έχουν καθιερώσει If you wanna,Teenage Icon,Give me a sing, I always knew αλλά και το φρέσκο Dream Lover σε βάζουν σε ένα κλίμα με άρωμα κολεγιακού πάρτυ που εύχεσαι να κρατήσει για πάντα.
Το συγεκριμένογκρουπ από το Δυτικό Λονδίνο με την πορεία του μέσα σε αυτά πέντε χρόνια που έχουν διανύσει ως τώρα σε κάνει να συνηδητοπιήσεις πως έχουν χτίσει ένα set list τις ζωντανές τους εμφανίσεις που άνετα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί best of
χωρίς κενά και αδιάφορα διαστήματα κάτι που θεωρώ σπουδαίο επίτευγμα αν αναλογιστεί κανείς πως έχουν μόνο τρία άλμπουμς στο ενεργητικό τους.
Η συνέπεια τους μέσα στην πάροδο του χρόνου αποδυκνύει περίτρανα πως πρόκειτε για μια μπάντα η οποία ήδη έχει αποδίξει πολλά και μπορεί να την συγκαταλέξει κανείς στις "μεγάλες" της συγκεκριμένης σκηνής.
Το English Graffiti είναι σίγουρα ένας από τους καλύτερους Post-Indie δίσκους της χρονιάς και για μένα αλλά και για πολλούς άλλους σίγουρα.
Στο συγκεκριμένο άλμπουμ φένεται ξεκάθαρα η διάθεση του group να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο,προσαρμόζωντας τον ήχο του προς τα Αμερικανικά πρότυπα και η αλήθεια είναι πως τα έχει καταφέρει περίφημα γεγονός που επιβεβαιώνετε και από την τεράστια επιτυχία της τελευταίαs τους δισκογραφικής απόπειρας .
Προσπαθώντας να βάλω τις σκέψεις μου σε μια σειρά μετά το τέλος του live, το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγω είναι πως ακόμα και τυχαία να είχε βρεθεί κάποιος να παρακολουθήσει το live των Vaccines το μόνο σίγουρο είναι πως στο φινάλε της βραδιάς θα είχε αποχωρήσει με αίσθημα τουλάχιστον ικανοποίησης,πόσο μάλλον αν κάνουμε λόγω για κάποιον που συγκαταλέγεται στους φανs του συγκεριμένου γκρουπ.
Το γεγονός πως θα παρακολουθούσα δύο Βρετανικά groups ,πάνω στην απόλυτη ακμή τους(Palma Violets / The Vaccines) είχε εκτοξεύσει τις προσδοκίες μου σε δυσθεώρατα ύψη.
Ο χώρος του Corn Exchange που θα φιλοξενούσε το event ήταν από εκείνους που θα ζηλεύαμε σίγουρα στην Ελλάδα.Ταξιθέτες σε κάθε γωνιά πρόθυμοι να σε έξηπυρετείσουν,χώροι άνετοι, δύο τεράστια μπαρς ετοιμοπολεμα να ανταποκριθούν στις ορέξεις των παρευρισκομένων για την απαραίτητη προθέρμανση πριν το live
.Όλα αυτά σε προδιαθέτουν πως κάτι καλό έχεις να περιμένεις απο αυτό το βράδυ.
Μοναδικό μελανο σημειο για την ώρα ήταν πως το εισιτήριο που διέθετα ήταν για καθήμενουs και όχι για την αρένα όπως θα προτιμούσα γεγονός που δεν με χαροπιούσε ιδιαίτερα.
Palma VioletsΗ αλήθεια είναι πως η προσμονή μου να δω τους Palma Violets ήταν μεγαλύτερη σε σχέση με τους Vaccines και αυτό διότι έχω ακόμα χαραγμένο στο μυαλό μου το πόσο με είχε ενυπωσιάσει το ντεμπούτο άλμπουμ τους πριν από δυόμισι χρόνια περίπου, αλλά και γιατί ίσως βρίσκοντε περισσότερο κοντά στα δικά μου ακούσματα.
Κάπου γύρω στις 20.30 λοιπόν οι Λονδρέζοι Violets κάνουν την εμφάνιση τους στην σκηνή του Corn Exchange με το κοινό να τους υποδεχεται κάπως χλιαρά είναι η αλήθεια.
Εχωντας επιλέξει το πρώτο ομώνυμο single από το πολύ καλό είναι η αλήθεια δεύτερο άλμπουμ τους Danger in the club για να συστείθουν στο κοινό,έδωσαν το έναυσμα με τον καλύτερο τρόπο για το τι πρόκειται να ακολουθήσει τα επόμενα 45 λεπτά.
Step up for the cool cats,Rattlesnake Highway,We found Love συνέχισαν να επιβεβαιώνουν την άποψη μου πως οι Violets είναι μάλλον μια νέα βελτιωμένη έκδοση των The Libertines.Κάτι το οποίο διακιολογείτε ως ένα σημείο αν συνυπολογείσουμε τα άναρχα και η επιτηδευμένα ατημέλητα φωνητικά των Samuel Thomas Frye και Alexander "Chilli" Jesson να αλληλοσυμπληρώνοντε,την Indie-Garage αισθήκη με ολίγον τι από Punk που πρεσβεύουνε, σε συνάρτηση με το όλο" είμαστε και λίγο ρεμάλια " ύφος τους,
αυτό όμως που τους κάνει να ξεχωρίζουν μέσα από όλο αυτό το σύμπλεγμα είναι το Χάμμοντ που κοσμεί σχεδόν όλες τις συνθέσεις της μπάντας,προσδίδωντας έτσι με την παρουσία του την απαραίτητη ποιότητα στα κoμμάτια τους.
Και κάπου εκεί ακούστηκαν με την σειρά τους και οι πρώτες νότες του Best Friends (το κομμάτι που τους έβαλε στον μουσικό χάρτη) αναγκάζοντας με να ξεβιδωθώ επιτέλους από την θέση μου, όπου ασφυκτιούσα όλη την προγούμενη ώρα και να αρχίζω να απολαμβάνω το live όπως του αρμόζει,ώσπου την αμέσως επόμενη στιγμή δέχτηκα τις φιλικές πάντα συστάσειs του ταξιθέτη προτρέποντας με να να συνεχεισω να απολαμβάνω το show ξανά καθιστός από την θέα του μπαλκονιού.
Eν κατακλείδι παρακολουθώντας την δυναμική ενός support group και το πόσο αυτό με αποζημίωσε με την εμφάνιση του, με έκανε να καταλείξω στο συμπέρασμα πως ακόμα και αν η βραδιά τελείωνε εκεί θα ήμουν απόλυτα ικανοποιημένος και αυτό το συναιθημά είναι η αλήθεια πως δεν το συναντάς συχνά.
The Vaccines
Εγώ προσωπικά δεν μπορούσα να διανοηθώ πως θα αναγκαζόμουν να παρακολουθήσω το υπόλοιπο της βραδιάς από το μπαλκόνι του θεάτρου.
Βαζωντας λοιπόν το Ελληνικό δαιμόνιο σε εφαρμογή, λίγο γκρίνια ,λίγα παρακάλια και ξαφνικά βρισκόμουν λίγα μέτρα από την σκηνή όπου σε λίγα λεπτά θα εμφανίζονταν οι Vaccines.
Μετρώντας περίπου πέντε μήνες συνεχούς περιοδίας για την προώθηση του τρίτου κατά σειρά άλμπουμ τους με τίτλο English Graffiti οι Vaccines καταλαμβάνουν το stage και κάπου εκεί το γλέντι αρχίζει.
Το Handsome το οποίο διάλεξαν για να ζεστάνουν το κοινό δεν σου αφήνει πολλά περιθώρια,είναι σαν να εξαργυρώνεις το εισιτήριο σου για ένα αυθεντικό Brit pop πάρτυ χωρίς επιστροφή που δεν μπορείς να αποφύγεις.
Με ένα οπλοστάσιο γεμάτο από hits οι Vaccines ξεκίνησαν να εκτοξεύουν ένα ένα όλα τα singles που τους έχουν καθιερώσει If you wanna,Teenage Icon,Give me a sing, I always knew αλλά και το φρέσκο Dream Lover σε βάζουν σε ένα κλίμα με άρωμα κολεγιακού πάρτυ που εύχεσαι να κρατήσει για πάντα.
Το συγεκριμένογκρουπ από το Δυτικό Λονδίνο με την πορεία του μέσα σε αυτά πέντε χρόνια που έχουν διανύσει ως τώρα σε κάνει να συνηδητοπιήσεις πως έχουν χτίσει ένα set list τις ζωντανές τους εμφανίσεις που άνετα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί best of
χωρίς κενά και αδιάφορα διαστήματα κάτι που θεωρώ σπουδαίο επίτευγμα αν αναλογιστεί κανείς πως έχουν μόνο τρία άλμπουμς στο ενεργητικό τους.
Η συνέπεια τους μέσα στην πάροδο του χρόνου αποδυκνύει περίτρανα πως πρόκειτε για μια μπάντα η οποία ήδη έχει αποδίξει πολλά και μπορεί να την συγκαταλέξει κανείς στις "μεγάλες" της συγκεκριμένης σκηνής.
Το English Graffiti είναι σίγουρα ένας από τους καλύτερους Post-Indie δίσκους της χρονιάς και για μένα αλλά και για πολλούς άλλους σίγουρα.Στο συγκεκριμένο άλμπουμ φένεται ξεκάθαρα η διάθεση του group να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο,προσαρμόζωντας τον ήχο του προς τα Αμερικανικά πρότυπα και η αλήθεια είναι πως τα έχει καταφέρει περίφημα γεγονός που επιβεβαιώνετε και από την τεράστια επιτυχία της τελευταίαs τους δισκογραφικής απόπειρας .
Προσπαθώντας να βάλω τις σκέψεις μου σε μια σειρά μετά το τέλος του live, το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγω είναι πως ακόμα και τυχαία να είχε βρεθεί κάποιος να παρακολουθήσει το live των Vaccines το μόνο σίγουρο είναι πως στο φινάλε της βραδιάς θα είχε αποχωρήσει με αίσθημα τουλάχιστον ικανοποίησης,πόσο μάλλον αν κάνουμε λόγω για κάποιον που συγκαταλέγεται στους φανs του συγκεριμένου γκρουπ.
