Βand Of Skulls - Himalayan (album review)
Το τρίτο κατά σειρά album των Band Of Skulls με τίτλο Himallayan γράφτηκε με μοναδικό σκοπό να γίνει κλασσικό.
Το Βρετανικό τρίο από το Southapton δημιούργησε ένα δίσκο από χρυσάφι που ακούγεται μόνο δυνατά,ανεβάζοντας παράλληλα τον πήχη σε δισθεόρατα ύψη.
Τα Baby Darling Doll Face Honey και Sweet Sour που προηγήθηκαν έδειξαν τον δρόμο,τοποθετώντας τους Skulls στην αφρόκρεμα με τις πιο πολλά υποσχόμενες μπάντες των τελευταίων χρόνων.
Στο Himalayan η συνταγή παραμένει η ίδια με την μόνη διαφορά πως αυτή την φορά πήγαν την κατάσταση ένα βήμα παραπέρα,όντας πιο έμπειροι και απελευθερωμένοι σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.
Οι συχνές αναφορές στα Blues,(που πάντα δείχνανε να λατρεύουν),τα πάντα απαραίτητα στοιχεία της Americana που δεν λείπουν σχεδόν ποτέ, τα θανατηφόρα Riffs του Marsden που σου καρφώνονται κατευθείαν στο μυαλό,αρκετό συναίσθημα μπολιασμένο με όλη αυτή την καλός ε νοούμενη αλητεία που ανέκαθεν χαρακτήριζε τους Skulls,αλλά και τα δυναμικά φωνητικά των Marsden και Richardson να εναλλάσσονται μεταξύ τους και να ακούγονται πιο ώριμα από ποτέ, όλα αυτά είναι τα βασικά στοιχεία που συνθέτουν το puzzle του Himalayan.
.jpg)
Το καταιγιστικό A Wheel at the sleep που ανοίγει τον δίσκο προλογίζει με τον καλύτερο τρόπο το τι πρόκειται να ακολουθήσει.
Με τα φοβερά Toreador, Hoochie Coochie Man και το Brothers and Sisters παραδίδουν δωρεάν μαθήματα για το πως πρέπει να ακούγετε το Hard Rock συνοδευόμενο με όλη αυτή την retro αισθητική που κυριαρχεί γενικότερα στο συγκεκριμένο είδος τα τελευταία χρόνια(βλ.Black Keys-Rival Sons-Wolfmother)
.jpg)
Το ατμοσφαιρικό Νightmares κλέβει την παράσταση στην συνέχεια του album,αλλά και τα "πιασάρικα" Heaven's Key, I guess I Know You Fairly Well και You Are All That I am Not είναι τρία ακόμη διαμαντάκια που ξεπηδάνε από την κασετίνα των Skulls με σκοπό να ξεχωρίσουν.
Το track που ξεχώρισα αμέσως από αυτό το σπουδαίο album δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από
το τεράστιο I Fell Like Ten Men Nine Dead and One Dying όπου το κοφτερό του riff απογειώνει το κομμάτι.
.jpg)
Η γεύση που σου αφήνει το Himalayan είναι πως πρόκειται για δίσκο εμπνευσμένο από τις καλύτερες μέρες του Hard Rock κάνοντας με να ονειρεύομαι μια δεύτερη εμφάνιση τους στην χώρα μας για να ακούσω και ζωντανά ένα από τα καλύτερα albums της χρονιάς.
.jpg)
.jpg)
Το τρίτο κατά σειρά album των Band Of Skulls με τίτλο Himallayan γράφτηκε με μοναδικό σκοπό να γίνει κλασσικό.
Το Βρετανικό τρίο από το Southapton δημιούργησε ένα δίσκο από χρυσάφι που ακούγεται μόνο δυνατά,ανεβάζοντας παράλληλα τον πήχη σε δισθεόρατα ύψη.
Τα Baby Darling Doll Face Honey και Sweet Sour που προηγήθηκαν έδειξαν τον δρόμο,τοποθετώντας τους Skulls στην αφρόκρεμα με τις πιο πολλά υποσχόμενες μπάντες των τελευταίων χρόνων.
Στο Himalayan η συνταγή παραμένει η ίδια με την μόνη διαφορά πως αυτή την φορά πήγαν την κατάσταση ένα βήμα παραπέρα,όντας πιο έμπειροι και απελευθερωμένοι σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.
Οι συχνές αναφορές στα Blues,(που πάντα δείχνανε να λατρεύουν),τα πάντα απαραίτητα στοιχεία της Americana που δεν λείπουν σχεδόν ποτέ, τα θανατηφόρα Riffs του Marsden που σου καρφώνονται κατευθείαν στο μυαλό,αρκετό συναίσθημα μπολιασμένο με όλη αυτή την καλός ε νοούμενη αλητεία που ανέκαθεν χαρακτήριζε τους Skulls,αλλά και τα δυναμικά φωνητικά των Marsden και Richardson να εναλλάσσονται μεταξύ τους και να ακούγονται πιο ώριμα από ποτέ, όλα αυτά είναι τα βασικά στοιχεία που συνθέτουν το puzzle του Himalayan.
Το καταιγιστικό A Wheel at the sleep που ανοίγει τον δίσκο προλογίζει με τον καλύτερο τρόπο το τι πρόκειται να ακολουθήσει.
Με τα φοβερά Toreador, Hoochie Coochie Man και το Brothers and Sisters παραδίδουν δωρεάν μαθήματα για το πως πρέπει να ακούγετε το Hard Rock συνοδευόμενο με όλη αυτή την retro αισθητική που κυριαρχεί γενικότερα στο συγκεκριμένο είδος τα τελευταία χρόνια(βλ.Black Keys-Rival Sons-Wolfmother)
Το ατμοσφαιρικό Νightmares κλέβει την παράσταση στην συνέχεια του album,αλλά και τα "πιασάρικα" Heaven's Key, I guess I Know You Fairly Well και You Are All That I am Not είναι τρία ακόμη διαμαντάκια που ξεπηδάνε από την κασετίνα των Skulls με σκοπό να ξεχωρίσουν.
Το track που ξεχώρισα αμέσως από αυτό το σπουδαίο album δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από
το τεράστιο I Fell Like Ten Men Nine Dead and One Dying όπου το κοφτερό του riff απογειώνει το κομμάτι.
Η γεύση που σου αφήνει το Himalayan είναι πως πρόκειται για δίσκο εμπνευσμένο από τις καλύτερες μέρες του Hard Rock κάνοντας με να ονειρεύομαι μια δεύτερη εμφάνιση τους στην χώρα μας για να ακούσω και ζωντανά ένα από τα καλύτερα albums της χρονιάς.
